TY - JOUR ID - 144523 TI - شعر و چیستی آن از نگاه ابن‌خلدون ناقد بنی احمر JO - التنظیرات و النقد في الادب العربي JA - JRAL LA - ar SN - 2783-3917 AU - کاوسی, سبحان AU - طاهری نیا, علی باقر AD - دانشگاه کوثر بجنورد AD - استاد گروه زبان و ادبیات عربی دانشگاه تهران Y1 - 2021 PY - 2021 VL - 1 IS - 2 SP - 67 EP - 85 KW - ابن‌خلدون KW - ادبیّات KW - نقد ادبی KW - ماهیّت شعر DO - 10.22034/jral.2021.144523 N2 - نقد ادبی به معنای مطالعه، بحث، ارزیابی انواع ادبی است و می‌تواند به شکل یک گفتمان نظری بر اساس نظریه ادبی باشد یا بحث مفصل تری که حالت گزارش گونه در باب یک اثر ادبی داشته باشد. ابن خلدون باب ششم کتاب «مقدمه» خود را به علوم و اقسام آن، شیوه‌های تعلیم و تربیت اختصاص داده است. وی همچنین در این باب به ادبیات و به شکل خاص به شعر نیز به طور ویژه پرداخته است. یکی از مهم ترین رویکردهای ابن خلدون توجه به مفهوم شعر و افزودن موضوعی جدید در نظریه شعر اعراب با عنوان «ملکه شعر» است. او ماهیّت شعر را به گونه‌ای متفاوت از سایر نقّادان ادبی بیان می‌دارد و موهبت و ملکۀ شعری را در ترازوی نقد و تحلیل قرار می-دهد. هدف از این بحث، بررسی مفهوم و ماهیت شعر از نگاه ابن خلدون به عنوان یک ناقد ادبی است، تا تفاوت بین نظر او در این مورد با دیگران را تبیین نماید که در نهایت با بررسی روش تحلیلی توصیفی رویکردهای نقدی ناقد و تحلیل دیدگاه‌های او به شناخت نسبتاً جامعی از شخصیت ادبی- نقدی او می‌توان دست یافت. شیوه نقدی‌ ابن خلدون متأثر از نگرش تاریخی‌اش است و زمان و مکان را دخیل در نقد می‌داند و اکتساب و حفظ زبان را عامل موفقیت شاعر می‌پندارد و معتقد بود شعر علاوه بر داشتن وزن و قافیه کلامی است بلیغ و مبتنی بر تصویر و ایماژ که هر بیت آن در معنا و مفهوم، مستقل از قبل و بعد می‌باشد. UR - https://jral.kub.ac.ir/article_144523.html L1 - https://jral.kub.ac.ir/article_144523_22fe91d48ea5b7bd0293d4a0c0b81517.pdf ER -